Το έλλειμμα αυτοκριτικής του κ. Μπρέγιαννη, και το υποκριτικό ενδιαφέρον του για τα προβλήματα του Δημοσίου

Με αφορμή την τοποθέτηση του επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης του Δήμου Αμαρουσίου κ. Μπρέγιαννη, σχετικά με το πρόβλημα που δημιουργεί η κατάργηση της Δημοτικής Αστυνομίας, θα θέλαμε να επισημάνουμε τα παρακάτω:

Ο κ. Μπρέγιαννης, πριν προχωρήσει στη δημόσια προβολή των θέσεων του για τη σημερινή κατάσταση του Δημοσίου, οφείλει να κάνει πρώτα την αυτοκριτική του.

• Γιατί ο ίδιος υπηρέτησε τα προηγούμενα χρόνια, ως επίλεκτο κομματικό και αυτοδιοικητικό στέλεχος, το διεφθαρμένο κι αναποτελεσματικό πολιτικό σύστημα που σήμερα με μεγάλη ευκολία καταγγέλλει.
• Γιατί ο ίδιος στήριξε στο κομματικό ρουσφετολογικό σύστημα του παρελθόντος, που σήμερα υποκριτικά καταγγέλλει την επαγγελματική του ασφάλεια και ανέλιξη, όταν χιλιάδες εργαζόμενοι της Δημοτικής Αστυνομίας που προσλήφθηκαν αξιοκρατικά μέσω ΑΣΕΠ, κινδυνεύουν σήμερα να χάσουν τη δουλειά τους.
• Γιατί ο ίδιος ως μεγάλο-στέλεχος της Διοίκησης Τζανίκου, είναι «συνένοχος» για τις εκατοντάδες ρουσφετολογικές προσλήψεις που έγιναν στο Δήμο Αμαρουσίου τα προηγούμενα χρόνια. Αυτές προφανώς τις ρουσφετολογικές προσλήψεις θα έπρεπε να καταγγέλλει σήμερα με την ανακοίνωσή του, κι όχι τη Διοίκηση Πατούλη, που έκλεισε τον Οργανισμό Εργασίας.
• Γιατί ο ίδιος ως μεγαλο-στέλεχος της Διοίκησης Τζανίκου, είναι «συνένοχος» για μια σειρά από πανάκριβα «έργα του ποδαριού» που έγιναν στην πόλη μας, όπως η αποτυχημένη ανάπλαση του Κέντρου το 2003-4, τα οποία κόστισαν στους φορολογούμενους πολλά εκατομμύρια ευρώ.
• Γιατί ο ίδιος ως επικεφαλής της αντιπολίτευσης εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να υποστηρίζει ξεπερασμένες πολιτικές αντιλήψεις που οδήγησαν τη χώρα μας και τους εργαζόμενους στη σημερινή κατάσταση. Για τον κ. Μπρέγιαννη, και τους πολιτικούς συνοδοιπόρους του προτεραιότητα πάντοτε ήταν η διατήρηση κάποιων κακώς εννοουμένων «κεκτημένων προνομίων», χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις ανησυχίες και αγωνίες της μεγάλης πλειοψηφίας που εργάζεται εντός και εκτός Δημοσίου. Προτεραιότητα γι αυτούς είχε η διατήρηση ενός ξεπερασμένου αναπτυξιακού προτύπου που διαμορφώθηκε τις προηγούμενες δεκαετίες, ενός προτύπου που αντιμετώπιζε το βόλεμα στο Δημόσιο ως ύψιστο στόχο. Γι’ αυτό κι αντιτίθεντο όποτε έπεφταν στο τραπέζι του διαλόγου οι απόψεις για αξιολόγηση του προσωπικού, αναδιοργάνωση του Κράτους κλπ. Η άρνηση τους να αλλάξουμε το Δημόσιο όταν έπρεπε, έφερε σήμερα τις άδικες και οριζόντιες περικοπές σε όλα τα επίπεδα.

Συμφωνούμε με τον κ. Μπρέγιαννη, ότι το πραγματικό πρόβλημα του Δημοσίου δεν είναι ποσοτικό αλλά ποιοτικό. Αλλά για μας η ποιότητα δεν αφορά τους εργαζόμενους όσο κυρίως το πολιτικό προσωπικό που διαχειρίσθηκε ανεύθυνα και επιπόλαια τα δημόσια πράγματα.
Ο κ. Μπρέγιαννης, ως μέλος του πολιτικού προσωπικού αυτής της χώρας, έκανε την αυτοκριτική του; 

Ή πιστεύει ότι αρκεί να πετάξει από πάνω του την «πράσινη φανέλα», που μέχρι πρότινος φορούσε και του εξασφάλιζε προνομιακή μεταχείριση σε κάθε επίπεδο, «για να του συγχωρεθούν οι αμαρτίες του παρελθόντος του»;