Άρθρο Προέδρου Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών και Δημάρχου Αμαρουσίουστην Ιστοσελίδα parapolitika.gr “Αποτελεί λύση η χρηματική τιμωρία για το «φακελάκι»; “

Μεγάλα ηθικά ερωτήματα εγείρει η πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή για τη δημόσια απειλή μιας “τμωρίας που κοστολογείται ακριβά”, για να τιμωρήσει τον επαγγελματία εκείνο που δε χαίρει εκτίμησης, εκείνον που δεν τιμά το επάγγελμά του…που δεν έχει ΤΙΜΗ. Άραγε πόσο ακριβά αποτιμά η Πολιτεία τον επαγγελματία που δεν έχει την τιμή, αλλά έχει τα χρήματα να πληρώσει την τιμωρία του και να εξαγοράσει την ατιμία του;

Ποιος είναι ο στόχος στην ανακοίνωση αυστηρότατων “χρηματικών” ποινών και όχι ηθικών απέναντι στο “φακελάκι”;

Στόχος είναι το χρήμα ή ο χρήστης; αιτία είναι το θύμα ή ο θύτης;

Το 2013, μας βρήκε στο βάθος μιας οικονομικής κρίσης που φαίνεται να μετεξελίσσεται μέρα με την ημέρα σε ανθρωπιστική. Η αλήθεια όμως είναι ότι αυτή η ανθρωπιστική κρίση, προϋπήρχε εδώ και πολύ καιρό, πριν την οικονομική δυσπραγία του τελευταίου χρόνου. Ήταν αυτή που οδήγησε την κοινωνία μας στα οικονομικά, κοινωνικά και ηθικά αδιέξοδα που βιώνουμε καθημερινά.
Το “φακελάκι” λοιπόν είναι απότοκος της ανθρωπιστικής, και όχι της οικονομικής κρίσης. Δεν είναι προνόμιο κάποιων κακών γιατρών που εκμεταλλεύονται κάποιους καλούς ασθενείς. Είναι μια διαδικασία πολλών ετών, πολλών επαγγελματιών, πολλών γενεών…σε όλα τα επίπεδα.
Η διαφθορά δεν εξαγνίζεται από το ένα επάγγελμα στο άλλο. Μια Ελλάδα στην οποία ο γιατρός προτεραιοποιεί με φακελάκι τον ασθενή, είναι η ίδια Ελλάδα, στην οποία ο εφοριακός απαλλάσσει με φακελάκι τον φορολογούμενο, ο δημοσιογράφος με φακελάκι εκβιάζει, η πολεοδομία με φακελάκι εξυπηρετεί τον πολίτη, ο αστυνομικός διακινεί ναρκωτικά, ο πολιτικός πουλάει εκδούλευση, ο πολίτης ξεπουλάει όσο όσο την περιουσία του για να “αγοράσει” μια θέση στο δημόσιο. Αυτή η Ελλάδα, έχει βαθειά κρίση σε Αξίες και τραγική έλλειψη σε Άξιους. Αυτή η Ελλάδα Νοσεί.

Η μετάθεση της κοινής γνώμης από το αληθινό πρόβλημα της αξιακής διαφθοράς που μαστίζει τη χώρα μας στη δαιμονοποίηση του γιατρού “φακελάκια”, είναι επιζήμια όχι μόνο κοινωνικά, αλλά και υπαρξιακά. Γιατί επισύρει στην κοινή γνώμη πολύ μεγάλο αρνητικό φορτίο εναντίον του γιατρού, απέναντι στον οποίο το κράτος φαίνεται ως τιμωρός. Όμως, αυτή η ακρωτηριαστική επικοινωνιακή πολιτική ορισμένων δημιουργεί ένα αδιάσειστο ρήγμα στη σχέση του θεράποντα γιατρού με τον ασθενή του και καταλύει κάθε μορφή εμπιστοσύνης και αυταπάρνησης στο ιατρικό λειτούργημα. Το αναίτιο κυνήγι των δομών ενός ΕΣΥ που καταρρέει, δεν έχει λύση την τιμωρία, αλλά στοχευμένους εξορθολιγικούς μηχανισμούς που θα προσδιορίσουν μια αξιόπιστη λειτουργία του συστήματος υγείας χωρίς γρηγορόσημα…και θα αποκαταστήσουν την εμπιστοσύνη στη σχέση γιατρού-ασθενή σε όλα τα επίπεδα.

Το φακελάκι, βεβαίως πρέπει να τιμωρείται.. ‘Ομως η διαφθορά του χρήματος δε θεραπεύεται με το χρήμα, γιατί δεν κοστολογείται ο διεφθαρμένος.

Η κρίση της Ελλάδας, η επίκριση του φακελάκια και η απόκριση του κράτους να τον πατάξει, θα αποφέρει καρπούς μόνο αν επαναπροσδιοριστεί ένα αξιακό σύστημα ηθικής τάξης πραγμάτων στη ζωή και στην επιλογή όλων. Μόνο όταν η παιδεία του λαού μας επανατοποθετηθεί σε καινούρια υγιή θεμέλια, θα χαραχθούν οι προοπτικές για μια κοινωνία ώριμη και ικανή να κάνει την αυτοκριτική της χωρίς φακελάκια, χωρίς γρηγορόσημα, χωρίς ποινές..μια κοινωνία με υγιείς πολίτες που μπορεί να γαλουχεί άξιους και να σέβεται αξίες.

Πηγή